ضمایر انعکاسی در ترکی استانبولی+ خودم به ترکی استانبولی

ضمایر انعکاسی در ترکی استانبولی چیست؟ این ضمایر در زمانی که فاعل و مفعول یک جمله یکسان باشد به جای مفعول از آن استفاده می کنیم. در زبان فارسی بصورت صرف کلمه خودم می باشد ،خودم ، خودت ، خودش ، خودمان ، خودتان ، خودشان. به تمام کلمه هایی که در جمله به جای اسم جاندار، بی‌جان و یا هر مفهوم دیگری به کار می رود ضمیر می گویند. در ادامه ضمایر انعکاسی در ترکی استانبولی صرف و توضیح داده شده است. ضمیر یا ضمایر انعکاسی در ترکی استانبولی که به آن «Dönüşlülük Zamirleri» می‌گویند از کلمه «خود» (Kendi) ساخته می‌شوند. در واقع در زبان ترکی استانبولی فقط یک ضمیر انعکاسی وجود دارد و متناسب با فاعل جمله، پسوندهایی دریافت می‌کند و به این شکل به شش شخص مختلف صرف می‌شود. ضمایر انعکاسی برای تاکید در جمله استفاده می‌شوند. همچنین برای آموزش ماضی نقلی در ترکی استانبولی و آموزش زبان ترکی استانبولی با ما همراه شوید.

ضمایر انعکاسی در ترکی استانبولی چند دسته است ؟

این ضمایر به سه دسته تقسیم می شوند:

فاعلی ، ضمایر مفعولی در ترکی استانبولی و ملکی

ضمایر انعکاسی

صرف ضمایر انعکاسی در ترکی استانبولی در جدول زیر :

این ضمایر یک شکل مالکیت خواهند داشت به صورتی که ابتدا ضمیر انعکاسی kendi (خود)  و سپس کلمه بعد را بصورت مالکیت خواهیم آورد.

کلمه “kendi”  وقتی با پسوندهای مالکیت ترکیب بشود ، مفهوم :

خودم ، خودت ، خودش ، خودمان ، خودتان ، خودشان را می دهد.

مثال : 

kendi arabam  :  ماشین خودم

kendi evimiz : خانه خودمان

ضمایر مفعولی در ترکی استانبولی+ مثال

Kendimi tanıtayım .

خودم را معرفی کنم.

Kendini bu kadar üzme .

خودت را این قدر ناراحت نکن.

Kendini ateşe atmak.

خود را در آتش انداختن.

kendimi seviyorum

خودم را دوست دارم.

ضمیر انعکاسی ترکی استانبولی فاعلی در جمله

Kendinize iyi bakın

مواظب خودتون باشید.

İlk defa kendim için bir şey yaptım.

برای اولین بار برای خودم یک کاری انجا دادم.

چه زمانی از ضمایر انعکاسی استفاده می‌شود؟

از ضمایر انعکاسی در جمله‌هایی که فاعل و مفعول جمله یکسان باشد، برای تاکید بیشتر روی انجام‌دهنده کار، استفاده می‌شود. به همین دلیل، ضمایر انعکاسی، نوع قوی و تاکیدی ضمایر شخصی محسوب می‌شوند.

ضمایر انعکاسی در ترکی چه پسوندهایی را دریافت می‌کنند؟

ضمایر انعکاسی در ترکی استانبولی می‌توانند پسوندهای حالت اسمی را دریافت کنند. این ضمیرها می‌توانند برخی از حروف اضافه در ترکی استانبولی «از، به، در، را و پسوندهای مضاف و مضاف‌‌الیه در ترکی استانبولی» را دریافت کنند و در ساخت جمله‌های بیشتر نقش داشته باشند.

• حرف اضافه جایگاهی «در» (da / de / ta / te)
• حرف اضافه «از» (dan / den / tan / ten)
• حرف اضافه جهتی «به» (a / e)
• حرف اضافه مضاف و مصاف‌الیه (nın / nin / nun / nün / ın / in / un / ün)
• حرف اضافه مفعولی «را» (ı / i / u / ü)

این حروف اضافه، متناسب با آخرین حرف صدادار کلمه «Kendi» انتخاب و به آن‌ اضافه می‌شوند. گاهی اوقات متناسب با جمله، چند پسوند پشت سر هم به کلمه «Kendi» متصل می‌شوند و مفهوم را می‌رسانند.