درخواست مودبانه در انگلیسی: اجازه گرفتن به انگلیسی+ رسمی و غیر رسمی

مشابه زبان فارسی در زبان انگلیسی هم برای اجازه گرفتن واژگان رسمی و غیر رسمی وجود دارد. درخواست مودبانه در انگلیسی، اجازه گرفتن به انگلیسی و اصطلاحات مرتبط را در این مقاله بیاموزید. از نمونه های درخواست محترمانه به انگلیسی می توان به اجازه گرفتن از معلم به انگلیسی اشاره کرد. نحوه درخواست مودبانه نیز در میزان اثرگذاری کلام شما نقش بسزایی دارد. علاوه بر آشنایی با اصطلاحات مرتبط با درخواست رسمی، اجازه گرفتن به انگلیسی می توانید با آموزش گام به گام زبان انگلیسی از مبتدی آشنا شوید.

در این مقاله به روش های موجود برای اجازه گرفتن و درخواست مودبانه در انگلیسی در موقعیت های رسمی و غیر رسمی، درخواست رسمی به انگلیسی می پردازیم.

درخواست مودبانه در انگلیسی

اگر قصد دارید که از شخصی برای انجام کاری اجازه بگیرید، چهار راه مختلف برای درخواست مودبانه وجود دارد. درجه رسمی و مودبانه بودن آن ها وابسته به نوع فعل modal انتخابی شما متفاوت است. به طور کل می توان از چهار فعل modal  برای اجازه گرفتن استفاده کرد: might, may, could, .can

رسمی ترین بین این فعل ها might  است. فعل might به شدت رسمی و مودبانه است و به ندرت در انگلیسی محاوره ای مورد استفاده قرار می گیرد.

Might I borrow your pencil (please)?

از نظر رسمی بودن may در جایگاه دوم قرار می گیرد و بسیار پرکاربردتر از might است.

May I borrow your pencil (please)?

جایگاه سوم به could تعلق دارد که هر چند برای یک درخواست اجازه رسمی از آن استفاده می شود ولی به اندازه may رسمی نیست.

Could I (please) borrow your pencil?

فعل can موقعیتی برای اجازه گرفتن مودبانه به صورت غیررسمی و محاوره ای به وجود می آورد. فقط وقتی که کاملا با شخصی صمیمی باشید می توانید از آن برای اجازه گرفتن استفاده کنید. در غیر این صورت ممکن است کمی گستاخ به نظر برسید.

Can I borrow your pencil?

از راه های جواب مثبت دادن به این درخواست ها استفاده از عبارات زیر است:

Certainly.

Yes, certainly.

Of course.

Yes, of course.

Sure.

نحوه درخواست مودبانه به انگلیسی

فعل هایی که هنگام درخواست مودبانه در انگلیسی مورد استفاده قرار می گیرند شامل would، will، could و can هستند. توجه داشته باشید که استفاده از may و might هنگام درخواست کردن مجاز نیست و باعث اشتباه دستوری می شود.

استفاده از would و will

would و will معمولا دارای بار معنایی یکسانی هستند؛ با این تفاوت که would پرکاربردتر بوده و اندکی مودبانه تر و رسمی تر تلقی می شود. هر چند لحن گوینده در هنگام درخواست نیز تاثیر به سزایی در مودبانه بودن جمله ایفا می کند.

Would you (please) open the door?

Will you open the door (please)?

استفاده از could + تفاوت با would

could دقیقا به اندازه would  رسمی و مودبانه به حساب می آید ولی از نظر معنایی تفاوت کوچکی با یک دیگر دارند. به جملات زیر دقت کنید.

Would you open the door (please)?

Could you open the door (please)?

استفاده از would این معنی را منتقل می کند که از مخاطب خود می پرسید که آیا مایل به انجام کاری هست یا نه در حالی که هنگام استفاده از could علاوه بر این معنی، درباره امکان پذیر بودن انجام آن کار نیز از مخاطب خود سوال می پرسید. پس در جمله های بالا جمله اول به معنی “می شود لطفا در را باز کنی؟” است ولی جمله دوم به معنی “برایت امکان پذیر است در را باز کنی؟” می باشد.

راه های جواب مثبت دادن به درخواست محترمانه به انگلیسی

از راه های جواب مثبت دادن به این درخواست ها جملات زیر است:

Yes, I’d be happy to.

Yes, I’d be glad to.

Certainly.

Sure.

فقط در نظر داشته باشید که sure یک نوع تصدیق کاملا غیر رسمی می باشد.

استفاده از would you mind برای اجازه گرفتن به انگلیسی

ساختار would you mind هنگام اجازه گرفتن:

Would you mind if + the past form of the verb + … ?

Would you mind if I used your cell phone? (اشکالی ندارد که از تلفنت استفاده کنم؟)

همان طور که می بینید would you mind  مستقیما با if I  و شکل گذشته فعل دنبال می شود.

از راه های جواب مثبت دادن به این درخواست ها استفاده از جملات زیر است:

No, of course not.

(البته که نه.)

No, not at all.

(نه ابدا.)

No, that would be fine/OK.

(نه اشکالی ندارد.)

توجه کنید که جواب دادن با yes به این معنا است که مشکلی با اجازه دادن برای انجام آن کار به خصوص دارید پس اگر قصد دارید برای طرف مقابل اجازه صادر کنید باید از No استفاده کرد.

ساختار would you mind هنگام درخواست کردن:

Would you mind + gerund + …. ?

Would you mind closing the door? (اگر اشکالی ندارد می توانی در را ببندی؟)

هنگام درخواست کردن would you mind مستقیما با فعل ing دار دنبال می شود.

از راه های جواب مثبت دادن به این درخواست ها استفاده از جملات و عبارات زیر است:

No, I’d be happy to.

No, I’d be glad to.

Not at all.

No problem.

Sure.

Okay.

همان طور که در بالا مطرح شد هنگامی که تصمیم دارید درخواست شخص را بپذیرید باید از no استفاده کنید.

ابراز مخالفت به تقاضا دارم به انگلیسی

پاسخ منفی به آنها می تواند چنین شکلی داشته باشد:

• Well, the problem is…
• Well, I’m afraid…+ دلیل عدم موافقت

عبارت would you mind به معنی مشکلی دارید یا اذیت می شوید است. بنابراین وقتی بخواهید در پاسخ به این نوع عبارت به شخص اجازه انجام کاری را بدهید (یعنی به او پاسخ مثبت بدهید) باید از عبارات منفی استفاده کنید. مثلا:

• No.
• No, not at all.
• No, of course not.
• No problem.
• No, go on please.

آسان ترین راه برای ابراز مخالفت استفاده از عبارت زیر است:

• Sorry, but…
• Yes, I would.