antecedent چیست؟ + 📚 ضرورت تطابق ضمیر با مرجع در زبان انگلیسی
در ادامه سری مقاله های آموزش گام به گام زبان انگلیسی با مطلب جدیدی برای معرفی مفهوم antecedent در انگلیسی در خدمت شما هستیم. همچنین به این موضوع می پردازیم که چرا تطابق ضمیر با مرجع در این زبان دارای اهمیت بوده و قوانینی که بر آن تاثیر دارند شامل چه مواردی هستند. با ما همراه باشید.
Antecedent چیست؟
در مرحله اول باید به سوالی که در عنوان این مقاله مطرح کرده ایم جواب بدهیم و برای شما مشخص کنیم که وقتی از antecedent حرف می زنیم دقیقا منظور چیست.
همان طور که به احتمال زیاد خودتان آگاه هستید در زبان انگلیسی گاهی برای جلوگیری از تکرار یک اسم خاص در جمله ها در دفعه های بدی برای اشاره به آن صرفا از ضمیری که با آن در تناسب باشد استفاده می کنیم. به اسمی که به عنوان مرجع ضمیرهای بعدی جمله قرار می گیرد antecedent گفته می شود.
جمله بدون ضمیر برای جایگزینی اسم : I saw Jane on the street. Jane looked happy.
جمله دارای ضمیر برای جایگزینی اسم : I saw Jane on the street. She looked happy.
در مثال دوم Jane یک مرجع یا antecedent است برای جلوگیری از تکرار با ضمیر she جایگزین شده است.
تطابق مرجع با ضمیر در انگلیسی: antecedent-pronoun agreement
نکته مهمی که چه هنگام صحبت کردن و چه هنگام نوشتن متنی به انگلیسی باید به یاد داشته باشید آن است که حتما باید ضمیر با antecedent از نظر تعداد و شخص هماهنگ باشد. در خیلی از موارد مانند مثال بالا تشخیص ضمیر مورد نظر چندان کار سختی نیست.
Abraham Lincoln was one of the presidents of the United States is remembered by his people because he was the one to abolish slavery in his country.
(آبراهام لینکن یکی از رئیس جمهورهای آمریکا بود که به دلیل لغو برده داری در کشورش توسط مردمانش به یاد آورده می شود.)
در این جمله دو ضمیر his و he به آبراهام لینکلن اشاره دارند.
نکته های مهم تشخیص ضمیر مرجع
در عین حال در بعضی موارد ممکن است نکته هایی تشخیص اینکه ضمیر مناسب برای مرجع را مشکل کنند. برای راحتی کار نکته های زیر را در نظر داشته باشید.
نکته اول: گروهی از کلمات با وجود داشتن s در انتهای خود یک کلمه جمع محسوب نمی شوند. همیشه باید برای این کلمات از ضمیر مفرد استفاده کرد.
I hate physics because it’s very complicated.
(از فیزیک متنفرم چون خیلی پیچیده است.)
نکته دوم: ضمایر نامعین مفرد انگلیسی از جمله each ، either ، neither ، anybody ، nothing ، everybody و سایر موارد مشابه به ضمیری مفرد احتیاج دارند.
Each of the girls has to do her laundry.
(هر کدام از دخترها موظف است که لباس های خودش را بشوید.)
Everyone in this room is trying to find his or her own way in life.
(همه افراد درون این اتاق در تلاش هستند که راه خود را در زندگی پیدا کنند.)
البته گفتنی است که در این مثال می توان his or her را با ضمیر مفرد بدون جنسیت they نیز جایگزین کرد. احتمالا they را به عنوان یک ضمیر جمع می شناسید ولی باید بگوییم که در سال های اخیر این ضمیر به عنوان یک ضمیر مفرد بدون جنسیت در انگلیسی شناخته شده است.
در عوض اگر جمله دارای کلماتی جمعی مانند both بود باید حواستان باشد که ضمیر هم باید جمع باشد.
Both girls wanted their candies back.
(هر دو دختر می خواستند آب نباتشان را پس بگیرند.)
نکته سوم: کلمات none ، any ، some ، all و most اگر با یک اسم جمع قابل شمارش دنبال شوند نیاز به ضمیری جمع داریم ولی اگر یک اسم غیرقابل شمارش باشد ضمیر باید مفر باشد.
All of my jewellery is gone. I can’t find it.
(تمام جواهراتم گم شده. نمی توانم پیدایشان کنم.)
Most of my clothes are worn-out. I think I need to replace them with new ones.
(بیشتر لباس هایم رنگ و رو رفته هستند. فکر کنم باید آن ها را با لباس های جدید جایگزین کنم.)
نکته چهارم: در ساختارهای neither … nor و either … or اسمی را باید به عنوان antecedent انتخاب کرد که به فعل جمله نزدیک تر است.
Neither my cousins nor my aunt wanted to leave her house.
(نه دخترخاله هایم و نه خاله ام دلشان نمی خواست خانه را ترک کنند.)
مقاله های مرتبط:
