درباره شهر تروی+✔️ یافته های تاریخی در شهر تروی

درباره شهر تروی ]چه می دانید؟تروی، Troia یونانی، همچنین به نام Ilios یا Ilion، لاتین Troia، Troja یا Ilium، شهر باستانی در شمال غربی

آناتولی است که هم در ادبیات و هم در باستان شناسی جایگاهی ماندگار دارد. این کشور موقعیت کلیدی را در مسیرهای تجاری بین اروپا و آسیا

اشغال کرد. افسانه جنگ تروا که بین یونانیان و مردم تروا درگیر شد، برجسته‌ترین موضوع ادبیات یونان باستان است و اساس ایلیاد هومر را تشکیل

می‌دهد. اگرچه ماهیت و اندازه واقعی سکونتگاه تاریخی همچنان موضوع بحث علمی است، ویرانه‌های تروی در هیسارلیک، ترکیه، یک مکان

باستان‌شناسی کلیدی است که لایه‌های متعدد آن توسعه تدریجی تمدن در شمال غربی آسیای صغیر را نشان می‌دهد. خرابه‌های گسترده و

پیچیده به روی بازدیدکنندگان باز است و موزه‌ای در این مکان وجود دارد. پتانسیل زیادی برای حفاری های آینده وجود دارد. ویرانه های تروی

در سال 1998 به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد.

درباره جغرافیا شهر تروی

تروی باستان فرماندهی یک نقطه استراتژیک در ورودی جنوبی داردانل (هلسپونت) داشت، تنگه باریکی که دریای سیاه را از طریق دریای مرمره

به دریای اژه متصل می‌کرد. این شهر همچنین یک مسیر زمینی را در اختیار داشت که در امتداد ساحل غربی آناتولی به سمت شمال می رفت

و از باریک ترین نقطه داردانل به ساحل اروپا می گذشت. در تئوری، تروی می توانست از سایت خود در این دو خط ارتباطی برای دریافت

عوارض از کشتی های تجاری و سایر مسافرانی که از آنها استفاده می کردند استفاده کند. با این حال، میزان واقعی وقوع این اتفاق هنوز

نامشخص است. ترواد (به یونانی: Troias؛ “سرزمین تروی”) ناحیه ای است که از شمال غربی آسیای صغیر به دریای اژه تشکیل شده است. ویرانه‌های

امروزی تروا، انتهای غربی یک خط الراس نزولی پایین در گوشه شمال غربی ترواد را اشغال می‌کنند. کمتر از 4 مایل (6 کیلومتر) به سمت غرب،

در سراسر دشت رودخانه Scamander (Küçükmenderes Çayı)، دریای اژه، و به سمت شمال، تنگه های تنگ داردانل قرار دارد.

جستجوی تروی در هیسارلیک

مکان تقریبی تروا از منابع آثار نویسندگان یونان باستان و لاتین، از جمله هومر، هرودوت و استرابون به خوبی شناخته شده بود. اما مکان

دقیق شهر تا زمان مدرن ناشناس باقی مانده بود. تپه بزرگی که در محلی به نام هیسارلیک شناخته می‌شد، مدت‌ها تصور می‌شد که ویرانه‌های

شهری به نام ایلیون یا ایلیوم را در خود جای داده است که در دوران هلنیستی و رومی شکوفا شده بود. در سال 1822، چارلز مکلارن پیشنهاد

کرد که اینجا محل تروی هومری است، اما برای 50 سال بعد، پیشنهاد او مورد توجه کمی از سوی دانشمندان کلاسیک قرار گرفت، که اکثر آنها

افسانه تروا را صرفاً یک آفرینش تخیلی مبتنی بر اسطوره و نه تاریخ می دانستند. کسانی که به وجود یک تروای واقعی اعتقاد داشتند، فکر می کردند

که آن را در بونارباشی (Pınarbaşı) در فاصله کوتاهی در جنوب هیسارلیک قرار می دهند. فرانک کالورت، یک باستان شناس آماتور علمی، تا سال 1860

طول کشید تا کار اکتشافی در هیسارلیک را آغاز کند. این او بود که هاینریش شلیمان باستان شناس آلمانی را متقاعد کرد که در هیسارلیک کار کند،

اگرچه شلیمان به زودی اعتبار کامل را برای پذیرش هویت مکلارن و نشان دادن درست بودن آن به دنیا گرفت. (تا اواخر قرن بیستم، گستره کامل

نقش کالورت به طور گسترده شناخته شده بود.) شلیمان در هفت لشکرکشی بزرگ و دو کارزار کوچک بین سال‌های 1870 و 1890، حفاری‌هایی

را در مقیاس وسیع عمدتاً در منطقه مرکزی تپه هیسارلیک انجام داد، جایی که او افشاگری کرد. بقایای ارگ محصور شده پس از مرگ شلیمان در

سال 1890، کاوش ها (1893-1894) توسط همکارش ویلهلم دورپفلد و بعداً (1932-1938) توسط هیئت اعزامی از دانشگاه سینسیناتی به سرپرستی

کارل دبلیو بلگن ادامه یافت. پس از گذشت حدود 50 سال، کاوش ها (1988-2005) تحت رهبری مانفرد کورفمان باستان شناس دانشگاه توبینگن

از سر گرفته شد و پس از مرگ او ادامه یافت.

پرسش‌های مربوط به اندازه فیزیکی، جمعیت، و جایگاه تروی به‌عنوان یک سرمایه‌گذار تجاری و قدرت منطقه‌ای، پس از از سرگیری کاوش‌ها

در هیسارلیک در اواخر دهه 1980، موضوع بحث‌های شدید علمی شد. اگرچه تروی هومری به عنوان یک شهر ثروتمند و پرجمعیت توصیف

می شد، در این زمان برخی از محققان احتمال تروی کوچکتر را پذیرفته بودند – یک سکونتگاه نسبتاً کوچک، شاید یک کرسی شاهزاده. در آغاز

سال 1988، تیم کورفمن زمین های اطراف سایت ارگ را در جستجوی سکونتگاه وسیع تر مورد بررسی قرار داد. یافته‌های کورفمان در هیسارلیک،

که از بررسی‌های ژئومغناطیسی و حفاری‌های مجزا به دست آمده بود، او را به نتیجه‌گیری به نفع تروی بزرگ‌تر یعنی سکونتگاهی با اندازه و

شکوفایی سوق داد. ارائه او از این چشم انداز در نمایشگاهی در سال 2001، همراه با مدلی بحث برانگیز بازسازی شهر، بحث های علمی شدیدی

را در مورد ماهیت واقعی شهر برانگیخت.

برای آشنایی با جزیره و کلیسا آکدامار کلیک کنید.

یافته های تاریخی در شهر تروی

قبل از شروع حفاری، این تپه به ارتفاع 105 فوت (32 متر) بالاتر از دشت افزایش یافت. این شامل انباشتگی وسیعی از زباله بود که از بسیاری

از لایه های به وضوح قابل تشخیص تشکیل شده بود. شلیمان و دورپفلد دنباله ای از 9 طبقه اصلی را شناسایی کردند که نشان دهنده 9 دوره

است که در طی آن خانه ها ساخته شده، اشغال شده و در نهایت ویران شده اند. در پایان هر دوره زمانی که یک سکونتگاه ویران می شد

معمولاً در اثر آتش سوزی یا زلزله یا هر دو)، بازماندگان به جای پاک کردن خرابه ها تا طبقات، فقط آن را تسطیح کردند و سپس خانه های

جدیدی بر روی آن ساختند.