گرامر collective nouns (اسم های جمع) در زبان انگلیسی + ✅ 📚 مثال های متعدد

در ادامه سری مقاله های آموزش گام به گام زبان انگلیسی با مطلب جدیدی برای معرفی گرامر collective nouns یا همان اسم های جمع در انگلیسی در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

گرامر collective nouns : منظور از اسم های جمع چیست؟

منظور از اسم های جمع گروهی از کلمه ها یا عبارات است که به گروهی از انسان ها، حیوانات یا اشیاء به عنوان یک واحد اشاره می کنند.

به نمونه هایی از این اسم ها در جدول زیر توجه کنید:

نکته خیلی مهمی که در بحث دستور زبان انگلیسی توجه ها را به این گروه از اسم ها جلب می کند این است که آیا باید در بحث تطابق فاعل و فعل در انگلیسی آن ها را مفرد تلقی کرد یا جمع. پاسخ به این سوال باید از جنبه های مختلفی بررسی شود که در ادامه به معرفی آن ها می پردازیم. مفهوم انتقالی مورد نظر و گاها تفاوت بین شکل های مختلف انگلیسی ممکن است که در اخذ یک تصمیم نهایی برای هر یک از این اسم ها اثرگذار باشد.

گرامر collective nouns : تطابق فاعل و فاعل

کلمه ای مانند police به عنوان یک اسم جمع همواره به عنوان کلمه ای جمع در نظر گرفته می شود که نیاز به فعلی جمع دارد.

The police are on their way.

(پلیس توی راهه.)

The police were present almost all day to guarantee safety of the people.

(پلیس تقریبا تمام طول روز در صحنه حضور داشت تا از امنیت مردم اطمینان حاصل کند.

ولی اوضاع همیشه به این سادگی نیست. کلمه هایی مانند police از جمله استثناهایی هستند که تحت هر شرایطی شکل خاصی به خود می گیرند. در اکثریت مواقع با توجه به مفهوم مورد نظر باید درباره مفرد یا جمع بودن این اسم ها تصمیم گرفت.

قانون کلی آن است که اگر به گروه مورد نظر به عنوان واحدی کامل که با هماهنگی کامل با یک دیگر عمل می کنند و هدفی را به سرانجام می رسانند اشاره می شود باید از فعلی مفرد استفاده کرد.

The committee has decided to expel from the team permanently.

(کمیته تصمیم گرفته که او را به شکل دائمی از تیم تعلیق کند.)

در این مثال کمیته به عنوان یک واحد دست به تصمیمی جمعی برای اخراج فرد از تیم زده است. پس استفاده از فعل مفرد مجاز است.

در عوض اگر اشاره جمله به هر یک از اعضای یک گروه به عنوان واحدهای مستقل از هم باشد باید از فعلی جمع استفاده کرد.

My family are constantly fighting with each other.

(خانواده من مدام باهام دعوا می کنن.)

در اینجا جمله کلمه family به تک تک اعضای خانواده به عنوان یک شخصیت خاص اشاره دارد و نه واحد خانواده به طور کل. پس فعل جمع مناسب تر است.

تفاوت جمع یا مفرد بودن collective nouns در انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی

هر چند وقتی بحث از ورژن های مختلف انگلیسی به وسط بیاید ممکن است که حتی قانون کلی که در بالا مطرح کردیم دچار تزلزل شود. به چه شکل؟ معمولا در انگلیسی آمریکایی ترجیح بر آن است که اسم های جمع را در کنار فعل های مفرد قرار دارد. انگلیسی بریتانیایی دقیقا برخلاف این جهت عمل می کند. به این معنی که ترجیح بر آن است که از این اسم ها به عنوان های واحدهای جمع که به فعل جمع نیاز دارند، یاد می شود.

انگلیسی آمریکایی:

Your family is strange.

انگلیسی بریتانیایی:

Your family are strange.

پس تکلیف چیست، جمع یا مفرد؟

همان طور که می بینید نمی توان تصمیم قطعی درباره مفرد یا جمع بودن اسم های جمع گرفت. بهترین راه آن است که هنگام برخورد به این کلمه ها برای اینکه از شک و تردید رها شوید نحوه استفاده از آن ها را در مثال های دیکشنری ها یا دیگر متن ها چک کنید و ببینید که شرایط استفاده به چه شکل است. سپس براساس این بررسی تصمیم بگیرید که باید چه کار کنید.

مقاله های مرتبط:

📚 تطابق فاعل و فعل در زبان انگلیسی