تفاوت it و this و that در زبان انگلیسی: 📚 کاربردها + مثالهای متعدد

در ادامه سری مقاله های آموزش گام به گام زبان انگلیسی با مطلب جدیدی برای معرفی تفاوت it و this و that در خدمت شما هستیم. پس اگر درباره وجه تمایز این سه به مشکل برخورده اید، برای رفع این مشکل با ما همراه باشید.

تفاوت it با this و that هم به نقش دستوری آن ها در ساختارهای جمله های انگلیسی وابسته است و هم کاربردهای معنایی آن ها. به طور کلی دو وجه تمایز کلی را می توان بین دو کلمه this و that با it عنوان کرد:

نقش دستوری it و this و that

از نظر دستوری it در حقیقت یک ضمیر است که در جمله های انگلیسی هم به فاعل و هم مفعول ظاهر می شود.

I bought a new blue dress. But I don’t like it that much. It doesn’t look good on me.

(یه لباس آبی جدید خریدم. اما زیاد ازش خوشم نمیاد. خیلی زیاد بهم نمیاد.)

دو کلمه this و that  صفت های اشاره هستند که گاهی قبل از اسم های مفرد ظاهر می شوند و گاهی نیز می توانند نقش فاعل یا مفعول جمله را به خود بگیرند.

This dress doesn’t look good on you.

(این لباس زیاد بهت نمیاد.)

What’s that thing over there?

(اون چیزه اونجا چیه؟)

کاربردهای معنایی it و this و that

تفاوت اصلی این سه در حقیقت در کاربرد معنایی آن هاست:

• زمانی از it استفاده می کنیم که مرجع صحبت کاملا مشخص باشد. یعنی از قبل می دانیم که داریم درباره چه صحبت می کنیم. چون در گفت و گوهای قبلی به آن اشاره شده یا درک دو جانبه ای بین دو طرف مکالمه وجود دارد.

The blue car we saw on the street was gorgeous, wasn’t it? It’s my dream car. I’ll buy one like it one day.

(ماشین آبی که توی خیابون دیدیم خیلی عالی بود، مگه نه؟ ماشین رویایی منه. یه روزی یکی شبیهش رو می خرم.)

همان طور که می بینید در این جمله در ابتدای کار مرجع مشخص شده و در ادامه کار برای جلوگیری از تکرار بی رویه صرفا از ضمیر it استفاده کرده ایم.

• صفت های اشاره this و that برای صحبت درباره مرجعی که از قبل درباره آن می دانیم استفاده نمی شوند، بلکه برعکس برای معرفی آن به گوینده به کار می روند.

Look at that car! It’s gorgeous.

(به اون ماشینه نگاه کن. چه قدره عالیه.)

This is my best friend Fatemeh. She’s an engineer.

(این بهترین دوستم فاطمه است. اون یه مهندسه.)

نکته مهم اینجاست که استفاده از صفت های اشاره this و that در انگلیسی همواره با نوعی اشاره بدنی نیز همراه است. یعنی فرد با حرکات دست و بدن خود و استفاده از این صفات توجه مخاطب خود را به فرد یا چیز جدیدی جلب می کند.

از this برای اشاره به موارد نزدیک (این)  و از دست برای اشاره به موارد دور (آن) استفاده می شود.