افعال جداشدنی در انگلیسی (separable phrasal verbs): 📚 معرفی + قوانین

در ادامه سری مقاله های آموزش گام به گام زبان انگلیسی با مطلب جدیدی برای معرفی افعال جداشدنی و جدا نشدنی در انگلیسی یا separable and inseparable phrasal verbs در خدمت شما هستیم. لطفا با ما همراه باشید. افعال جداشدنی در انگلیسی

عبارت های فعلی (phrasal verbs) چه هستند؟

پیش از این تحت مقاله تحت عنوان “گرامر phrasal verbs در انگلیسی” به معرفی جامع عبارت های فعلی در انگلیسی پرداختیم. این گروه از فعل از تلفیق یک فعل اصلی با یک حرف اضافه و یا قید به وجود می آیند. به عنوان مثال با وجود این که در جمله زیر فعل اصلی عبارت های فعلی مورد نظر یکسان هستند هیچ کدام معنای یکسانی را انتقال نمی دهند.

She takes after her mother.  

(او به مادرش رفته.)

I’m not angry at you. I take all I said back.

(من ازت عصبانی نیستم. هر چیزی که گفته ام را پس می گیرم.)

علاوه بر معنا یک تفاوت اساسی دیگر نیز بین این دو عبارت فعلی وجود دارد؟ تفاوت در کجاست؟ این تفاوت دوم محوریت اصلی مقاله پیش رو تشکیل می دهد.

معرفی فعل های جداشدنی و جدانشدنی در انگلیسی

فعل های جداشدنی (separable phrasal verbs) گروهی از عبارت های فعلی هستند که می توانند توسط کلمات دیگر شکسته شوند. یعنی کلمه دیگری بین دو بخش آن ها قرار می گیرد. در عوض فعل های جدانشدنی را هرگز نمی توان از هم جدا کرد و کلمه ای دیگر میان آن ها قرار داد.

نمونه فعل جدانشدنی : What does vice versa stand for?

(عبارت vice versa به معنای چه هست؟)

نمونه فعل جداشدنی : I asked her to marry me, but she turned me down.

(از او خواستم که با من ازدواج کند ولی او درخواستم را رد کرد.)

آیا قانونی برای عبارت های فعلی جداشدنی و جدانشدنی وجود دارد؟

مشکل اصلی در مواجهه با فعل های جداشدنی و جدانشدنی آن است که هیچ قانون به خصوصی وجود ندارد که به وسیله آن بتوان تشخیص داد که کدام عبارت فعلی قابل شکستن است و کدام نیست. با این حال قوانینی وجود دارند که گاهی می توانند به شما کمک کنند که تصمیم درستی در این زمینه بگیرید.

این نکته ها شامل موارد زیر هستند:

• زمانی که با مفعولی طولانی مواجه هستید بهتر است که آن را بعد از phrasal verb قرار دهید و نه میان آن. در عوض مفعول های کوتاه تر و به خصوص ضمیرهای مفعولی گزینه های خوبی برای شکستن عبارت های فعلی هستند.

You always fail to finish all your work because you take on a lot more than you can handle.

(تو همیشه از تمام کارهایت باز می مانی چون خیلی بیشتر از اینکه بتوانی از عهده اش بربیایی مسئولیت قبول می کنی.)

در اینجا فاعل می شود a lot more than you can handle و چون به شدت طولانی است بهتر است که بعد از عبارت فعلی ظاهر شود.

در عوض برای مفعول های کوتاه گاهی سه حالت زیر امکان پذیر است:

She turned down my offer.

س

She turned the offer down.

ی

She turned me down.

(او پیشنهاد را رد کرد.)

• اگر عبارت فعلی از سه بخش تشکیل شده باشد نباید شکسته شود.

Mary gets along with her step-mother which is quite surprising.

(مری به خوبی با نامادری اش کنار می آید که به شدت غافلگیر کننده است.)

I can’t put up with stupid people.

(نمی توانم آدم های احمق را تحمل کنم.)

• فعل های ناگذرا که هرگز فاعل نمی گیرند هرگز شکسته هم نمی شوند.

I wake up at 6.30 am.

(من ساعت شش و نیم صبح بیدار می شوم.)