گرامر would have در زبان انگلیسی: ✅ کاربردها + مثال های متعدد

در ادامه سری مقاله های آموزش گام به گام گرامر زبان انگلیسی با مطلب جدیدی درباره کاربردهای فعل کمکی would have در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

بهتر است از همان اول کار مشخص کنیم که would have + past participle در حقیقت شکل گذشته would محسوب می شود که کاربردهای مخصوص به خود را دارد. در ادامه مقاله به ترتیب این کاربردها را برای شما نام می بریم:

در نقش قسمتی از جمله های شرطی نوع سوم

جمله های شرطی نوع سوم در انگلیسی تابع فرمول زیر هستند.

If + past perfect, would have + past participle

If you hadn’t asked me to go, this wouldn’t have happened.

(اگر ازم نخواسته بودی که برم، این اتفاق نمی افتاد.)

هر چند می توان جای دو جمله واره را نیز با یک دیگر عوض کرد. در این صورت کاما از جمله حذف می شود.

This wouldn’t have happened if you hadn’t asked me to go.

جمله های شرطی نوع سوم به بیان موقعیتی غیرواقعی در گذشته می پردازند. اینکه اگر چیزی جور دیگری رقم خورده بود نتیجه کاملا متفاوت می شد.

به مثال های بیشتری در پایین توجه کنید:

If you had studied harder, you wouldn’t have failed your chemistry exam.

(اگر بیشتر درس خوانده بودی امتحان شیمی ات را رد نمی شدی.)

I would have helped you if you hadn’t been so rude to me.

(اگر باهام گستاخی نکرده بودی بهت کمک می کردم.)

می توانید برای درک بهتر مقاله “جمله های شرطی در زبان انگلیسی” را نیز مطالعه کنید که در آن به شکل مفصل معرفی انواع و اقسام این جمله ها می پردازیم.

انتظارات محقق نشده در گذشته

کاربرد دیگر would have برای شرح مواردی است که در گذشته قصد انجام دادنشان را داشته ایم ولی بنابر دلایلی موفق به انجامش نشده ایم.

این نوع از جملات تابع فرمول زیر هستند:

Would have + past participle, but + simple past

I would have come to your party, but I had to study for my exam.

(مجبور بودم برای امتحانم درس بخوانم وگرنه به مهمانی ات می آمدم.)

I would have gone to bed earlier, but my friend in the states called me and I ended up talking to her for a few hours.

(دوستم در آمریکا باهام تماس گرفت و من چند ساعتی داشتم باهاش حرف می زدم وگرنه زود به رخت خواب می رفتم.)

I would have told you, but I was scared.

(می خواستم که بهت بگم، ولی ترسیدم.)

Would have به عنوان شکل گذشته will have

پیش از این در مقاله “زمان حال کامل” به بیان این پرداختیم که از will have برای اشاره به این استفاده می کنیم که چیزی در آینده پیش از رخداد دیگری اتفاق می افتد. ساختار will have + past participle به رخدادی که زودتر رخ می دهد اشاره دارد.

By the time we meet again, I will have graduated from college.

(زمانی که دوباره همدیگر را ملاقات کنیم، من از دانشگاه فارغ التحصیل شده ام.)

زمانی که بخواهیم بگوییم انتظار آن را داشته ایم که چیزی در گذشته قبل از چیزی دیگر رخ بدهد would have به عنوان شکل گذشته will have عمل می کند.

By the time we met again, I would have graduated from college.

(بار بعدی که همدیگر را می دیدیم من از دانشگاه فارغ التحصیل شده بودم.)