عود نوازهای معروف جهان

از جمله نوازندگان معروف این ساز منیر بشیر بود. در کنار او می‌توان به نام‌هایی چون

1. ریاض سنباطی
2. فرید الاطرش
3. انور براهم

اشاره کرد.

بررسی اجمالی عود

• عود یا بربط  از جمله کهن ترین سازهای موسیقی ایرانی است.ظاهر آن به شکل گلابی بوده و معمولا  از جنس چوب درخت توت و یا آبنوس ساخته می شود.دارای  کاسه ای نسبتا بزرگ و  دسته ای کوتاه است.
• این ساز درگروه  سازهای زهی زخمه‌ای قرارمی گیرد، طول آن تقریبا 85 سانتی متر است و نوازنده آن را به صورت افقی روی ران پا گذاشته  و می نوازد.
• عود بیشتر در موسیقی سنتی خاورمیانه و شرق آفریقا رواج دارد.
• در قدیم روی دسته بربط پرده بندی می‌شد ولی امروزه بر خلاف بسیاری از سازهای زهی دیگر ، دسته این ساز فاقد دستان بندی است  و دارای ۱۰ تا ۱۳ سیم است.به همین دلیل نحوه آموزش آن متفاوت و یادگیری آن نیز نسبت به سازهای پرده دار کمی مشکل تر است.
• چون سطح ساز بربط کاملا از چوب پوشیده شده است،در کشورهای عربی به آن عود می گویند.(العود در زبان عربی به معنی چوب می باشد).
• بربط امروزه نقش بسیار کمرنگی در موسیقی سنتی ایران دارد ولی بر خلاف آن عود عربی  از اصلی‌ترین سازهای موسیقی کشورهای عربی است و تقریبا در اکثر کنسرتها و یا تکنوازی ها مورد استفاده قرار می گیرد.
• کلمه بربط در واقع از دو واژه «بر» و«بط» تشکیل شده به معنی «مانند بط»(بط به معنی مرغابی است). در کل شکل این سازشبیه مرغابی است با سینهٔ جلو داده و گردن کوچک.
• بربط یا عود، بم‌ترین صدا را در بین سازهای زهی دارد. صدای بربط  بم،گرم،جذاب و تقریبا قوی است. این ساز به دو صورت تک‌نوازی و هم‌ در گروه‌نوازی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• از جملهٔ‌ عود نوازان‌ معروف‌ ایرانی  می‌توان به‌ اساتید منصور نریمان، حسن‌ منوچهری، محمود رحمانی‌ پور، اکبر محسنی، عبدالوهاب‌ شهیدی، ارسلان‌ کامکار، حسین بهروزی‌نیا، محمد فیروزی‌ و جمال‌ جهانشاه‌‌ اشاره‌ کرد.