وجه التزامی در زبان فرانسه + توضیحات کامل و مثالها🙂✔✔

وجه التزامی در زبان فرانسه

 

وجه التزامی وجهی از فعل است که گوینده آن را برای اشاره به وضعیتی نسبی و غیرقطعی به کار می‌برد. این دستور زبان برای بیان شرط و احتمال و آرزو و تردیدو میل و امثال آن به کار می‌رود. هرگاه واقع‌شدن یا نشدن فعل مسلم نباشد، از وجه التزامی استفاده می‌شود

وجه التزامی را چه زمانهایی بکار ببریم؟

۱ بعد از افعالی که آرزو و احساسات را بیان می کنند مانند:

آرزو میکنم که ……                                        …….. Je souhaite que-

متاسفم که  …….                                           …….. je regrette que-

متاسفم که شما دیروز نتوانستید بیایید.                        .Je regrette que vous n’ayez pas pu venir hier-

2- بعد از افعالی که میل و اراده را بیان می کنند مانند:

می خواهم که ………                                                     …..Je veux que-

خواهش میکنم که……..                                                         …..je prie que-

والدینش نمی‌خواهند که او تنها برگردد.                                .Ses parents ne veulent pas qu’elle rentre seule le soir

۳ بعد از افعال یا اصطلاحاتی که مفهوم شک و تردید را بیان می کنند مثال:

شک دارم که ……                                                            ….Je doute que-

جای شبهه و تردید است که …                                          ……Il est douteux que-

 

شک دارم که این داستان حقیقت باشد [داشته باشد].                   doute que cette histoire soit vraie-

۴ بعد از افعال بی شخصی که معنی التزام و اجبار می دهد مانند:

لازم است که….                                                                       ….Il faut que-

ضروری است که…….                                                    …..Il est nécessaire que-

ضروری است که نمایندگان فردا ساعت 8 اینجا باشند.      .Il est nécessaire que les candidats soient là demain à 8 heures-

۵ بعد از افعالی بی شخصی که امکان و احتمال را برسانند مثال:

ممکن است که…..                                                       …..Il est possible que-

غیرممکن است که…..                                                    …….Il est impossible que-

احتمال دارد که……                                                          ……..Il est probable que-

 

 احتمال دارد که این فیلم را ببینم .                           .Il est probable que je regarde ce film-

افعال بی شخصی:

افعالی هستند که فاعل حقیقی ندارند یعنی ” il “ شخص و کننده کار نمی باشد بلکه فاعل ظاهری است,  افعال بی شخصی را در زبان فرانسه les verbes impersonnels  “می نامند.

 

طرز تشکیل زمان حال التزامی “Le présent du subjonctif”

برای ساخت این زمان، ریشه فعل سوم شخص جمع در زمان حال اخباری را نوشته و به انتهایشان این پسوندهای صرف را اضافه می‌کنیم:

پسوندهای صرف	ضمایر فاعلی
e-	je
es-	tu
e-	il/elle
ions-	nous
iez-	vous
ent-	ils/elles

برای مثال فعل parler

فعل	ضمایر فاعلی
parle	je
parles	tu
parle	il/elle
parlions	nous
parliez	vous
parlent	ils/elles

به طوری که در بالا ملاحظه می کنید شناسه های زمان حال التزامی همان شناسه های زمان حال ساده هستند با این تفاوت که در اول شخص و دوم شخص جمع , شناسه‌های ماضی استمراری مورد استفاده قرار می گیرند.